۳۳۹۶.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :اُتيَ أميرُ المؤمنينَ عليه السلام برجُلٍ قد تَكفَّلَ بنَفْسِ رجُلٍ، فحَبسَهُ و قالَ: اطلُبْ صاحِبَكَ.^۱(انظر) وسائل الشيعة : ۱۳ / ۱۵۶ باب ۹. مستدرك الوسائل : ۱۳ / ۴۳۸ باب ۷.

۶۹۳

حَبسُ مَن كانَ سَببا في فِرارِ المَحكومِ بِالقَتلِ

۳۳۹۷.وسائل الشيعة عن حَرِيز :سألتُهُ [ الإمامُ الصّادقَ عليه السلام ]عن رجُلٍ قَتلَ رَجُلاً عَمْدا. فرُفِعَ إلى الوالي. فدَفَعهُ الوالي إلى أوْلياءِ المَقتولِ لِيَقْتلوهُ. فوَثبَ علَيهِم قَومٌ فخَلَّصوا القاتِلَ مِن أيْدي الأوْلياءِ، قالَ : أرى أنْ يُحبَسَ الّذي خَلّصَ (الّذينَ خَلّصوا) القاتِلَ مِن أيْدي الأوْلياءِ حتّى يَأتوا بالقاتِلِ. قيلَ : فإنْ ماتَ القاتِلُ و هُم في السِّجنِ؟ قالَ : و إنْ ماتَ فعَلَيهِم الدِّيَةُ يُؤَدّونَها جَميعا إلى أوْلياءِ المَقتـولِ.^۲

۳۳۹۶.امام صادق عليه السلام :مردى را كه ضامن جان مرد ديگرى شده بود نزد امير المؤمنين عليه السلام آوردند. حضرت او را بازداشت كرد و فرمود: رفيقت را پيدا كن.

۶۹۳

بازداشت عاملِ فرارِ محكوم به اعدام

۳۳۹۷.وسائل الشيعة ( ـ به نقل از حريز ـ ) : از امام صادق عليه السلام درباره مردى كه كسى را عمدا كشته و به حاكم شكايت شده و حاكم قاتل را به اولياى مقتول سپرده تا او را بكشند، اما عدّه اى بر آنان حمله كنند و قاتل را از دست اولياى دم فرارى دهند، سؤال نمودم. فرمود : به نظر من كسى (يا كسانى) كه قاتل را از دست اولياى مقتول فرارى داده اند بايد زندانى شوند، تا قاتل را بياورند. عرض شد: اگر آنها در زندان بودند و قاتل مُرد چه حكمى دارد؟ فرمود : اگر قاتل بميرد، بايد عاملان فرار، همگى ديه را به اولياى مقتول بپردازند.

1.وسائل الشيعة : ۱۳/۱۵۶/۱ و ح ۲ نحوه.

2.وسائل الشيعة : ۱۳/۱۶۱/۱.