۶۷۴

اللّهُ حَبيبُ مَن أحَبَّهُ

۳۲۹۴.مسكّن الفؤاد ( ـ فيما أوْحى اللّهُ تعالى إلى داوودَ عليه السلام ـ ) : يا داوود. أبْلِغْ أهلَ أرْضي أنّي حَبيبُ مَن أحَبَّني. و جَلِيسُ مَن جالَسَني. و مُؤْنِسٌ لِمَن أنِسَ بذِكْري، و صاحِبٌ لِمَن صاحَبَني. و مُخْتارٌ لِمَنِ اخْتارَني. و مُطيعٌ لِمَن أطاعَني. ما أحَبَّني أحدٌ أعلَمُ ذلكَ يَقينا مِن قَلبِهِ إلاّ قَبِلْتُهُ لنَفْسي. و أحْبَبْتُه حُبّا لا يَتَقدّمُهُ أحدٌ مِن خَلْقي. مَن طَلَبني بالحقِّ وَجَدني، و مَن طَلبَ غَيري لَم يَجِدْني. فارْفُضوا ـ يا أهلَ الأرضِ ـ ما أنتُم علَيهِ مِن غُرورِها، و هَلِمّوا إلى كَرامَتي و مُصاحَبَتي و مُجالَسَتي و مُؤانَسَتي. وَ أْنَسوا بِي اُؤانِسْكُم. و اُسارِعْ إلى مَحَبّتِكُم.۱

۶۷۵

آثارُ مَحَبَّةِ اللّهِ عَبدَهُ

الكتاب:

قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللّهُ وَ يَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَ اللّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ».۲

۶۷۴

خدا، دوستِ كسى است كه دوستش بدارد

۳۲۹۴.مسكّن الفؤاد ( ـ در بيان آنچه خداوند متعال به داوود عليه السلام وحى كرد ـ ) اى داوود! به بندگان زمينى من بگو: من دوست كسى هستم كه دوستم بدارد و همنشين كسى هستم كه با من همنشينى كند و همدم كسى هستم كه با ياد و نام من انس گيرد و همراه كسى هستم كه با من همراه شود، كسى را بر مى گزينم كه مرا برگزيند و فرمانبر كسى هستم كه گوش به فرمان من باشد. كسى نيست كه مرا قلبا دوست بدارد و من بدان يقين داشته باشم مگر آن كه او را براى خود بپذيرم، و چنان دوستش بدارم كه هيچ يك از بندگانم بر او پيشى نگيرد. هر كس مرا براستى بجويد، بيابد و هر كس جز مرا بجويد، مرا نيابد. پس اى زمينيان! رها كنيد آن چه بر آنيد از فريب هاى دنيا و به كرامت و مصاحبت و همنشينى و همدمى با من بشتابيد و به من خو گيريد، تا به شما خو گيرم و به دوست داشتن شما بشتابم.

۶۷۵

آثار محبت خدا نسبت به بنده خود

قرآن :

«بگو: اگر خدا را دوست داريد از من پيروى كنيد تا خدايتان دوست بدارد و گناهانتان را ببخشايد كه خداوند بخشنده و مهربان است».


1.مسكّن الفؤاد : ۲۷.

2.آل عمران : ۳۱.