۶۶۸
الَّذينَ يُحِبُّهُمُ اللّهُ
الكتاب:
وَ أَنْفِقُوا فِي سَبِيلِ اللّهِ وَ لا تُلْقُوا بِأَيْدِيكُمْ إِلَى التَّهْلُكَةِ
وَ أَحْسِنُوا إِنَّ اللّهَ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ».۱
إِنَّ اللّهَ يُحِبُّ التَّوّابِينَ وَ يُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِينَ».۲
بَلَى مَنْ أَوْفَى بِعَهْدِهِ وَ اتَّقَى فَإِنَّ اللّهَ يُحِبُّ الْمُتَّقِينَ».۳
وَ كَأَيِّنْ مِنْ نَبِيٍّ قاتَلَ مَعَهُ رِبِّيُّونَ كَثِيرٌ فَما وَهَنُوا لِما أَصابَهُمْ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَ ما ضَعُفُوا وَ مَا اسْتَكانُوا وَ اللّهُ يُحِبُّ الصّابِرِينَ».۴
فَبِما رَحْمَةٍ مِنَ اللّهِ لِنْتَ لَهُمْ وَ لَوْ كُنْتَ فَظّا غَلِيظَ الْقَلْبِ لاَنْفَضُّوا مِنْ حَوْلِكَ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَ شاوِرْهُمْ فِي الْأَمْرِ فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَى اللّهِ إِنَّ اللّهَ يُحِبُّ الْمُتَوَكِّلِينَ».۵
وَ إِنْ حَكَمْتَ فَاحْكُمْ بَيْنَهُمْ بِالْقِسْطِ إِنَّ اللّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ».۶
إِلاَّ الَّذِينَ عاهَدْتُمْ مِنَ الْمُشْرِكِينَ ثُمَّ لَمْ يَنْقُصُوكُمْ شَيْئا وَ لَمْ يُظاهِرُوا عَلَيْكُمْ أَحَدا فَأَتِمُّوا إِلَيْهِمْ عَهْدَهُمْ إِلَى مُدَّتِهِمْ إِنَّ اللّهَ يُحِبُّ الْمُتَّقِينَ».۷
۶۶۸
كسانى كه خداوند دوستشان دارد
قرآن :
«در راه خدا انفاق كنيد و خويشتن را به دست خود به هلاكت ميندازيد و نيكى كنيد كه خدا نيكوكاران را دوست دارد».
«همانا خداوند توبه كنندگان و پاكيزگان را دوست دارد».
«آرى، هر كس به عهد خود وفا كند و از خدا بترسد، همانا خداوند پرهيزگاران را دوست دارد».
«چه بسا پيامبرانى كه خدا دوستان بسيارى همراه آنان به جنگ رفتند و در راه خدا با هر چه به آنها رسيد سستى نكردند و ناتوان نشدند و سر فرود نياوردند و خدا شكيبايان را دوست دارد».
«به سبب رحمت خداست كه تو با آنها چنين خوش خوى و مهربان هستى. اگر تندخو و سخت دل مى بودى از گرد تو پراكنده مى شدند. پس بر آنها ببخشاى و برايشان آمرزش بخواه و در كارها با ايشان مشورت كن و چون قصد كارى كنى بر خداى توكل كن كه خدا توكل كنندگان را دوست دارد».
«اگر داورى مى كنى، پس به عدالت در ميانشان حكم كن كه خداوند دادگران را دوست مى دارد».
«مگر آن گروه از مشركان كه با ايشان پيمان بسته ايد و در پيمان خود كاستى نياورده اند و با هيچ كس بر ضد شما همدست نشده اند. با اينان به پيمان خويش تا پايان مدّتش وفا كنيد خداوند پرهيزگاران را دوست دارد».
1.البقرة : ۱۹۵.
2.البقرة : ۲۲۲.
3.آل عمران : ۷۶.
4.آل عمران : ۱۴۶.
5.آل عمران : ۱۵۹.
6.المائدة : ۴۲.
7.التوبة : ۴.