۳۲۵۲.عنه عليه السلام :الحُبُّ أفْضَلُ مِن الخَوفِ.^۱

۳۲۵۳.الإمامُ المهديُّ عليه السلام :إنّ موسى ناجى ربَّهُ بالوادِ المُقَدّسِ فقالَ: يا رَبِّ إنّي قد أخْلَصْتُ لكَ المَحبَّةَ مِنّي و غَسَلْتُ قَلبي عَمَّنْ سِواكَ ـ و كانَ شديدَ الحبِّ لأهلهِ ـ فقالَ اللّهُ تعالى : «إخْلَعْ نَعلَيْكَ» ^۲ أي انْزِعْ حُبَّ أهْلِكَ مِن قلبِكَ إنْ كانتْ مَحَبّتُكَ لي خالِصَةً، و قَلبُكَ مِن المَيلِ إلى مَن سِوايَ مَغْسولاً.^۳

۳۲۵۴.بحار الأنوار ( ـ فيما اُوحي إلى داوودَ عليه السلام ـ ) : يا داوودُ. ذِكْري للذّاكِرينَ. و جَنَّتي للمُطِيعينَ. و زِيارَتي للمُشْتاقِينَ. و أنا خاصَّةٌ للمُطِيعينَ.^۴(انظر) النعمة : باب ۳۸۴۴.

۶۶۶

الإيمانُ حُبٌّ و بُغضٌ

۳۲۵۵.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :الإيمانُ حُبٌّ و بُغْضٌ.^۵

۳۲۵۶.عنه عليه السلام :الدِّينُ هُو الحُبُّ. و الحُبُّ هُو الدِّينُ.^۶

۳۲۵۷.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ( ـ لَمّا سُئلَ عنِ الحُبِّ و البُغْضِ : أمِنَ الإيمانِ هُو ؟ ـ ) : و هَلِ الإيمانُ إلاّ الحُبُّ و البُغْضُ ؟!^۷

۳۲۵۲.امام صادق عليه السلام :محبت [خدا] برتر از ترس [از خدا] است.

۳۲۵۳.امام مهدى عليه السلام :موسى در وادى مقدس با خداى خود به راز و نياز پرداخت و عرض كرد: پروردگارا! من محبّت خود را خالصانه از آن تو كردم و دلم را از جز تو شستم ـ موسى خانواده اش را زياد دوست مى داشت ـ آنگاه خداوند متعال فرمود: «كفشهاى خود را بركن» يعنى، اگر محبّت تو خالصانه از آن من است، و دلت از هواى جز من شسته شده است، پس محبّت خانواده ات را از دل خود بركن.

۳۲۵۴.بحار الأنوار :در آنچه به داوود عليه السلام وحى شد آمده است : اى داوود! ياد من، از آنِ ياد كنندگان [من] است و بهشت من، از آنِ فرمانبرداران [من] و ديدارم، از آنِ مشتاقان [من ]و من، ويژه فرمانبردارانم.

۶۶۶

ايمان، مهر و كين است

۳۲۵۵.امام باقر عليه السلام :ايمان، دوستى و دشمنى است.

۳۲۵۶.امام باقر عليه السلام :دين همان محبّت است و محبّت همان دين.

۳۲۵۷.امام صادق عليه السلام ( ـ در پاسخ به اين سؤال كه آيا مهر و كين جزء ايمان است؟ ـ ) فرمود : آيا ايمان چيزى جز مهر و كين است؟!

1.الكافي : ۸/۱۲۹/۹۸.

2.طه : ۱۲.

3.كمال الدين : ۴۶۰/۲۱.

4.بحار الأنوار : ۱۴/۴۰/۲۳.

5.تحف العقول : ۲۹۵.

6.المحاسن : ۱/۴۰۹/۹۳۱.

7.الكافي : ۲/۱۲۵/۵.