۳۲۳۰.يوسُفُ عليه السلام ( ـ لَمّا قالَ لَه السَّجّانُ إنّي لاَُحِبُّكَ ـ ) : ما أصابَني بَلاءٌ إلاّ مِن الحُبِّ. إنْ كانتْ عَمَّتي (خالَتي) أحَبَّتْني فسَرَّقَتْني. و إنْ كانَ أبي أحَبَّني فحَسَدَني إخْوَتي. و إنْ كانتِ امْرَأةُ العزيزِ أحَبَّتْني فَحَبَسَتْني!^۱

۶۶۳

عَلاَمَةُ الحُبِّ

۳۲۳۱.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :مَن وَمَقَكَ أعْتَبَكَ.^۲

۳۲۳۲.عنه عليه السلام :مَن أحَبَّكَ نَهاكَ.^۳

۳۲۳۳.عنه عليه السلام :مَن أحَبَّ شيئا لَهِجَ بذِكْرِهِ.^۴

۳۲۳۴.عنه عليه السلام :إنَّ المَودَّةَ يُعَبِّرُ عنها اللِّسانُ. و عنِ المَحبَّةِ العَيْنانِ.^۵

۳۲۳۵.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :دَليلُ الحُبِّ إيثارُ المَحبوبِ على ما سِواهُ.^۶(انظر) المحبّة (حبّ اللّه ) : باب ۶۷۷.

۶۶۴

النَّوادِرُ

۳۲۳۶.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :مـا ضاقَ مَجلِسٌ بِمُتَحابَّينِ.^۷

۳۲۳۰.يوسف عليه السلام ( ـ آنگاه كه زندانبان به او گفت: من دوستت دارم ـ ) فرمود : هر بلايى كه به سرم آمده از عشق و محبّت است. عمّه ام (خاله ام) دوستم داشت، مرا به دزدى متهم ساخت، پدرم دوستم مى داشت، برادرانم بدخواه من گشتند، و زن عزيز دوستدارم بود، مرا به زندان افكند.

۶۶۳

نشانه محبّت

۳۲۳۱.امام على عليه السلام :كسى كه تو را دوست بدارد سرزنشت كند.

۳۲۳۲.امام على عليه السلام :هر كه تو را دوست داشته باشد، [از زشتيها ]نهيت كند.

۳۲۳۳.امام على عليه السلام :هر كس عاشق چيزى باشد به ذكر آن خو مى گيرد.

۳۲۳۴.امام على عليه السلام :دوستى را زبان ابراز مى كند، و عشق و محبّت از چشمها پيداست.

۳۲۳۵.امام صادق عليه السلام :نشانه محبّت، ترجيح دادن محبوب است بر هر چه جز اوست.

۶۶۴

گوناگون

۳۲۳۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هيچ مجلسى براى دو دوست تنگ [و خسته كننده] نيست.

1.تفسير القمّي : ۱/۳۵۴.

2.مطالب السؤول : ۵۶.

3.غرر الحكم : ۷۷۱۸.

4.غرر الحكم : ۷۸۵۱.

5.غرر الحكم : ۳۴۷۱.

6.بحار الأنوار : ۷۰/۲۲/۲۲.

7.كنز العمّال : ۲۴۶۷۴.