۶۴۰

الجُـودُ

۳۱۲۲.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :إنّي لَأَرفَعُ نَفْسي أنْ تَكونَ حاجَةٌ لا يَسَعُها جُودي. أو جَهْلٌ لا يَسَعُهُ حِلْمي. أو ذَنبٌ لا يَسَعُهُ عَفْوي. أو أنْ يكونَ زمانٌ أطوَلَ مِن زماني.^۱

۳۱۲۳.عنه عليه السلام :جُدْ بِما تَجِدُ تُحْمَدْ.^۲

۳۱۲۴.عنه عليه السلام :جُودُ الفقيرِ يُجِلّهُ. و بُخلُ الغَنيِّ يُذِلّهُ.^۳

۳۱۲۵.عنه عليه السلام :جُودُ الرّجُلِ يُحَبّبُهُ إلى أضْدادِهِ. و بُخْلُهُ يُبَغِّضُهُ إلى أولادِهِ.^۴

۳۱۲۶.عنه عليه السلام :جُودوا في اللّهِ و جاهِدوا أنفسَكُم على طاعَتِهِ يعْظمْ لكُمُ الجَزاء و يحسن لكُمُ الْحَباء.^۵

۳۱۲۷.عنه عليه السلام :الجُودُ مِن كَرَمِ الطَّبيعةِ.^۶

۳۱۲۸.عنه عليه السلام :الجُودُ حارِسُ الأعْراضِ.^۷

۶۴۰

بخشندگى

۳۱۲۲.امام على عليه السلام :من خود را برتر از آن مى دانم كه نيازى باشد و بخشندگى من گنجايشِ آن را نداشته باشد، يا رفتار جهالت آميزى باشد و بردبارى من تحمّلش را نداشته باشد، يا گناهى باشد و گذشت من آن را فرا نگيرد، يا زمانى درازتر از زمان من باشد.

۳۱۲۳.امام على عليه السلام :آنچه را به دست مى آورى. ببخش تا مورد ستايش قرار گيرى.

۳۱۲۴.امام على عليه السلام :بخشندگىِ تهيدست، او را ارجمند مى سازد و بخلِ توانگر خوارش مى كند.

۳۱۲۵.امام على عليه السلام :بخشندگى مرد. او را محبوب دشمنانش مى كند و بخلش. او را [حتّى ]نزد فرزندانش منفور مى سازد.

۳۱۲۶.امام على عليه السلام :به خاطر خدا بخشش كنيد و در راه طاعت او با نفْسهايتان بجنگيد، تا پاداشتان بزرگ و عطيّه تان نيكو گردد.

۳۱۲۷.امام على عليه السلام :بخشندگى. از بزرگ منشى است.

۳۱۲۸.امام على عليه السلام :بخشندگى، نگهبان آبروهاست.

1.غرر الحكم : ۳۷۷۸.

2.غرر الحكم : ۴۷۱۶.

3.غرر الحكم : ۴۷۲۸.

4.غرر الحكم : ۴۷۲۹.

5.غرر الحكم : ۴۷۳۳.

6.الإرشاد : ۱/۳۰۳.

7.نهج البلاغة : الحكمة ۲۱۱.