۶۲۹

ما يُهَوِّنُ عَذابَ النّارِ

۳۰۸۴.الإمامُ الكاظمُ عليه السلام :كانَ في بني إسرائيلَ رجُلٌ مؤمنٌ. و كانَ لَهُ جارٌ كافِرٌ. فكانَ يَرفُقُ بالمؤمنِ و يُولِيهِ المَعروفَ في الدُّنيا. فلَمّا أنْ ماتَ الكافرُ بنى اللّهُ لَهُ بَيتا في النّارِ مِن طِينٍ. فكانَ يَقيهِ حَرَّها و يَأتيهِ الرِّزقُ مِن غَيرِها. و قيلَ لَهُ : هذا بما كُنتَ تُدخِلُ على جارِكَ المؤمِن.^۱(انظر) الثواب : باب ۴۸۲.

۶۳۰

مَن يَدخُلُ جَهَنَّمَ

الكتاب:

بَلَى مَنْ كَسَبَ سَيِّئَةً وَ أَحَاطَتْ بِهِ خَطِيئَتُهُ فَأُولئِكَ أَصْحَابُ النّارِ هُمْ فِيها خالِدُونَ».^۲

۶۲۹

آنچه عذاب دوزخ را سبك مى كند

۳۰۸۴.امام كاظم عليه السلام :در ميان بنى اسرائيل مردى مؤمن بود كه همسايه كافرى داشت. او با آن مرد مؤمن رفتارى نرم داشت و به وى نيكى مى كرد. وقتى آن كافر از دنيا رفت خداوند در دوزخ خانه اى گِلى برايش ساخت كه او را از گرماى جهنّم حفظ مى كرد و روزيش از غير دوزخ مى آمد. به او گفته شد: اين به سبب رفتارى است كه با همسايه مؤمنت داشتى.

۶۳۰

كسانى كه به دوزخ مى روند

قرآن :

«آرى، آنان كه مرتكب كارى زشت مى شوند و در گناه غرقه مى گردند اهل جهنّمند و جاودانه در آن».

1.بحار الأنوار : ۸/۲۹۷/۴۸.

2.البقرة : ۸۱.