۳۰۶۲.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ـ مِن قَولِ جبرئيلَ لِرسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله ـ :لَو أنَّ قَطْرَةً من الضَّريعِ قَطَرتْ في شَرابِ أهلِ الدُّنيا لمَاتَ أهلُها من نَتْنِها.^۱

۶۲۰

شَرابُ أهلِ النّارِ

الكتاب:

إِلَيْـهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعا وَعْدَ اللّهِ حَقّا إِنَّهُ يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ لِيَجْزِيَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ بِالْقِسْطِ وَ الَّذِينَ كَفَرُوا لَهُمْ شَرَابٌ مِنْ حَمِيمٍ وَ عَذَابٌ أَلِيمٌ بِما كانُوا يَكْفُرُونَ».^۲

فَشارِبُونَ عَلَيْهِ مِنَ الْحَمِيمِ * فَشارِبُونَ شُرْبَ الْهِيمِ».^۳

الحديث: «و يُسقى مِن ماءٍ صديدٍ» ^۴ ـ

۳۰۶۳.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله ( ـ في قولهِ تعالى : ) : يُقَرّبُ إليهِ فيَكْرَهُهُ. فإذا اُدْنِيَ مِنهُ شَوى وَجهَهُ و وَقعَ فَرْوَةُ رأسِهِ. فإذا شَرِبَ قَطّعَ أمعاءهُ حتّى يَخرُجَ من دُبُرهِ. يقولُ اللّهُ عزّ و جلّ : «و سُقوا ماءً حميما فقَطّعَ أمعاءَهم» ^۵ و يقولُ : «و إن يَستغيثوا يُغاثوا بماءٍ كالمُهلِ يَشوي الوُجوهَ» ^۶.^۷

۳۰۶۲.امام صادق عليه السلام ( ـ در بيان گفته جبرئيل عليه السلام به پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ ) فرمود : اگر قطره اى از ضريع (خار خشك سمّى) در آب آشاميدنى مردم دنيا بچكد از بوى گند آن همگى بميرند.

۶۲۰

نوشيدنى دوزخيان

قرآن :

«بازگشت همه شما به سوى اوست و اين به يقين وعده خداست. او مخلوقات را بيافريند. آن گاه آنان را به سوى خود باز گرداند تا كسانى را كه ايمان آورده و كار شايسته كرده اند از روى عدل پاداش دهد. و كافران را به سزاى كفرشان شرابى است از آب جوشان و عذابى است دردآور».

«و روى آن (زقّوم) آب جوشان خواهيد نوشيد. چنان مى نوشيد كه شتر تشنه آب مى نوشد».

حديث :

۳۰۶۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ( ـ درباره آيه «و از چركابه نوشانده مى شود» ـ ) فرمود : چون آب را نزد او برند از آن بدش مى آيد و چون به او نزديك گردد، بريان شود و پوست سرش بيفتد. و چون آن را بنوشد معده و روده اش متلاشى شود، به طورى كه از نشيمنگاهش بيرون ريزد. خداوند عزّ و جلّ مى فرمايد: «آنان را از آبى جوشان مى آشامانند چنان كه روده هايشان تكّه تكّه شود» و مى فرمايد: «چون به استغاثه آب خواهند، آبى چون مِسِ گداخته برايشان آورند كه از حرارتش چهره ها كباب مى شود».

1.بحار الأنوار : ۸/۲۸۰/۱.

2.يونس : ۴.

3.الواقعة : ۵۴. ۵۵.

4.إبراهيم : ۱۶.

5.محمّد : ۱۵.

6.الكهف : ۲۹.

7.بحار الأنوار : ۸/۲۴۴.