۶۰۴

التَّقصيرُ فِي العَمَلِ

۲۹۵۲.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :لِسانُ المُقَصِّرِ قَصيرٌ.^۱

۲۹۵۳.عنه عليه السلام :التَّقْصيرُ في العَملِ ـ لِمَنْ وَثِقَ بالثَّوابِ علَيهِ ـ غَبنٌ.^۲

۲۹۵۴.عنه عليه السلام :التَّفْريطُ مُصِيبةُ القادِرِ.^۳

۲۹۵۵.عنه عليه السلام :مَن قَصّرَ في العَملِ ابْتَلاهُ اللّهُ سبحانَهُ بالهَمِّ.^۴

۲۹۵۶.عنه عليه السلام :مَن قَصّرَ في أيّامِ أمَلِهِ قَبْلَ حُضورِ أجَلِهِ فَقَد خَسِرَ عُمْرَهُ. و ضَرَّهُ أجَلُهُ.^۵

۶۰۴

كوتاهى كردن در عمل

۲۹۵۲.امام على عليه السلام :زبانِ تقصيركار، كوتاه است.

۲۹۵۳.امام على عليه السلام :كوتاهى در عمل ـ براى كسى كه به پاداش دادن بر آن اطمينان دارد ـ زيان بار است.

۲۹۵۴.امام على عليه السلام :كوتاهى، آفت تواناست.

۲۹۵۵.امام على عليه السلام :كسى كه در عمل كردن كوتاهى كند، خداوند سبحان او را به اندوه گرفتار سازد.

۲۹۵۶.امام على عليه السلام :هر كه در روزگارِ اميدش [به كار و عمل] و پيش از فرا رسيدن اجلش كوتاهى كند، عمرش را باخته و مرگش مايه زيان اوست.

1.غرر الحكم : ۷۶۱۶.

2.غرر الحكم : ۱۹۸۱.

3.غرر الحكم : ۹۸۷.

4.غرر الحكم : ۹۰۲۶.

5.غرر الحكم : ۸۹۱۱.