۲۶۷۱.عنه عليه السلام ( ـ في تحميدِه للّهَ ـ ) : الحَمدُ للّهِ الفَاشي في الخَلقِ حَمدُه. و الغالِبِ جُندُهُ و المُتعالي جَدُّه.^۱

۲۶۷۲.عنه عليه السلام :مَن خَذَلَ جُندَهُ نَصرَ أضْدادَهُ.^۲

۲۶۷۳.عنه عليه السلام :آفَةُ الجُندِ مُخالَفَةُ القادَةِ.^۳

۵۵۰

جُنودُ اللّهِ

الكتاب:

وَ لِلّهِ جُنُودُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأرْضِ وَ كَانَ اللّهُ عَلِيما حَكِيما».^۴

وَ لِلّهِ جُنُودُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأرْضِ وَ كَانَ اللّهُ عَزِيزا حَكِيما».^۵

۲۶۷۱.امام على عليه السلام ( ـ در ستايش خدا ـ ) گفت : سپاس خداى را كه ستايش او در ميان مردم منتشر است و سپاهش چيره و بزرگى او بهتر از هر چيزى است.

۲۶۷۲.امام على عليه السلام :هر كس از يارى سپاه خود دست كشد دشمنانش را يارى داده است.

۲۶۷۳.امام على عليه السلام :آفت سپاه، سرپيچى از فرماندهان است.

۵۵۰

سپاهيان خدا

قرآن :

«سپاهيان آسمانها و زمين از آنِ خداست و خداوند هماره دانا و حكيم است».

«و از آنِ خداست سپاهيان [به اندازه] آسمانها و زمين و خداوند هماره پيروزمند و حكيم است».

1.نهج البلاغة: الخطبة ۱۹۱.

2.. غرر الحكم : ۸۳۲۹.

3.غرر الحكم : ۳۹۳۲.

4.. الفتح : ۴.

5.الفتح : ۷.