۲۳۵۸.عنه صلى الله عليه و آله ( ـ في قولِه تعالى: ) : يَتَجلّى لَهُم الرَّبُّ عزّ و جلّ.۱ «للّذينَ أحْسَنوا الحُسنى و زيـادةٌ» ـ
۲۳۵۹.عنه صلى الله عليه و آله ( ـ و قد سُئلَ عن هذهِ الآيةِ ) : للّـذيـنَ أحْسَنوا العَملَ في الدُّنيا لَهُم الحُسْنى و هِيَ الجَنّةُ، و الزِّيادَةُ : النّظَرُ إلى وَجْهِ اللّهِ الكريمِ.۲
۲۳۶۰.عنه صلى الله عليه و آله ( ـ أيضا ـ ) : يَنْظُرونَ إلى رَبِّهِم بِلا كَيفِيّةٍ و لا حُدودٍ و لا صِفَةٍ مَعلومَةٍ.۳
۲۳۶۱.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :مَن قابَلَ الإحْسانَ بأفضَلَ مِنهُ فقَد جازاهُ.۴(انظر) الدرّ المنثور : ۴ / ۳۵۷ ـ ۳۶۰. عنوان ۴۷۶ «اللقاء». المحبّة (حبّ اللّه ) : باب ۶۷۹.
۴۸۱
مَن بَلَغَهُ ثَوابٌ عَلى عَمَلٍ
۲۳۶۲.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :مَن بَلَغهُ ثَوابٌ مِن اللّهِ على عَمل، فعَمِلَ ذلكَ العَملَ الْتِماسَ ذلكَ الثَّوابِ اُوتِيَهُ و إنْ لَم يَكُنِ الحَديثُ كَما بَلَغَهُ.۵
۲۳۶۳.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :مَن بَلغَهُ عنِ النَّبيِّ صلى الله عليه و آله شَيءٌ مِن الثّوابِ فَفَعلَ ذلكَ طَلَبَ قَولِ النَّبيِّ صلى الله عليه و آله كانَ لَهُ ذلكَ الثّوابُ و إنْ كانَ النَّبيُّ صلى الله عليه و آله لَمْ يَقُلْهُ.۶
۲۳۵۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ( ـ در تفسير آيه «و بيشتر از آن [نيز ]نزد ما هست» ـ ) فرمود : پروردگار عزّ و جلّ بر آنان تجلّى مى كند.
۲۳۵۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ( ـ در پاسخ به پرسش از اين آيه كه «براى آنان كه كار نيك مى كنند، نيكى است و چيزى افزون بر آن» ـ ) فرمود : براى آنان كه در دنيا كار نيك كنند «نيكى» است، كه همان بهشت است و «افزون بر آن». نظر كردن به وجه كريم خداست.
۲۳۶۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ( ـ در تفسير همين آيه ـ ) فرمود : به پروردگار خويش مى نگرند بى هيچ كيفيّتى و حدودى و صفتى شناخته شده.
۲۳۶۱.امام على عليه السلام :هر كس نيكى را به بهتر از آن پاسخ دهد آن را تلافى كرده است.
۴۸۱
كسى كه پاداش كارى را بشنود
۲۳۶۲.امام باقر عليه السلام :هر كس شنيده باشد كه خداوند براى انجام عملى پاداش مى دهد و براى دست يافتن به آن پاداش، آن كار را بكند به او داده مى شود، هر چند حديث، آن گونه نباشد كه به او رسيده است.
۲۳۶۳.امام صادق عليه السلام :هر كس از قول پيامبر شنيده باشد كه فلان كار پاداش دارد و آن را به نيّت فرمايش پيامبر صلى الله عليه و آله انجام دهد همان پاداش برايش منظور مى شود، هر چند پيامبر صلى الله عليه و آله آن را نگفته باشد.
1.كنز العمّال : ۴۶۱۵.
2.الدرّ المنثور : ۴/۳۵۷.
3.الدرّ المنثور : ۴/۳۵۷.
4.غرر الحكم : ۸۵۸۸.
5.الكافي : ۲/۸۷/۲.
6.وسائل الشيعة : ۱/۶۰/۴.