۴۶۷

دَعائِمُ التَّوبَةِ

الكتاب:

فَمَنْ تَابَ مِنْ بَعْدِ ظُلْمِهِ وَ أَصْلَـحَ فَإِنَّ اللّهَ يَتُوبُ عَلَيْهِ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ».^۱

أَنَّهُ مَنْ عَمِلَ مِنْكُمْ سُوءا بِجَهَالَةٍ ثُمَّ تَابَ مِنْ بَعْدِهِ وَ أَصْلَحَ فَأَنَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ».^۲

وَ إِنِّي لَغَفَّارٌ لِمَنْ تَابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ صَالِحا ثُمَّ اهْتَدى».^۳

وَ الَّذِينَ عَمِلُوا السَّيِّئاتِ ثُمَّ تَابُوا مِنْ بَعْدِهَا وَ آمَنُوا إِنَّ رَبَّكَ مِنْ بَعْدِهَا لَغَفُورٌ رَحِيمٌ».^۴

إِنَّمَا التَّوْبَةُ عَلَى اللّهِ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السُّوءَ بِجَهَالَةٍ ثُمَّ يَتُوبُونَ مِنْ قَرِيبٍ فَأُولئِكَ يَتُوبُ اللّهُ عَلَيْهِمْ».^۵

الحديث:

۲۳۱۳.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :التّائبُ إذا لم يَسْتَبِنْ علَيهِ أثَرُ التَّوبَةِ فليسَ بتائبٍ : يُرْضي الخُصَماءَ. و يُعِيدُ الصّلواتِ. و يَتَواضَعُ بينَ الخَلْقِ. و يَتَّقي نَفْسَهُ عنِ الشَّهوَاتِ، و يُهْزِلُ رَقَبتَهُ بصِيامِ النَّهارِ.^۶

۴۶۷

پايه هاى توبه

قرآن :

«هر كس پس از ستمش توبه كند و به صلاح آيد خدا توبه او را مى پذيرد. همانا خداوند آمرزنده و مهربان است».

«هر كس از شما كه از روى نادانى كارى بد كند آن گاه توبه نمايد و به صلاح آيد بداند كه خدا آمرزنده و مهربان است».

«همانا من مى آمرزم كسى را كه توبه كند و ايمان آورد و كار شايسته انجام دهد و سپس هدايت يابد».

«آنان كه مرتكب كارهاى بد شدند، آن گاه توبه كردند و ايمان آوردند، بدانند كه پروردگار تو پس از توبه آمرزنده و مهربان است».

«جز اين نيست كه توبه از آنِ كسانى است كه به نادانى مرتكب كارهاى زشت مى شوند و زود توبه مى كنند. خدا توبه اينان را مى پذيرد».

حديث :

۲۳۱۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اگر نشانِ توبه در توبه كننده آشكار نشود، توبه نكرده است: شاكيان را راضى سازد، قضاى نمازها را به جاى آورد، با مردم فروتنى كند، خود را از خواهشهاى نفسانى بدور دارد و با روزه گرفتن، گردن خود را نزار كند.

1.المائدة : ۳۹.

2.الأنعام : ۵۴.

3.طه : ۸۲.

4.الأعراف : ۱۵۳.

5.النساء : ۱۷.

6.جامع الأخبار : ۲۲۶/۵۷۶.