۲۲۹۸.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :النَّدَمُ أحَدُ التَّوبَتَينِ.^۱

۲۲۹۹.عنه عليه السلام :النَّدَمُ على الخَطيئةِ اسْتِغْفارٌ.^۲

۲۳۰۰.عنه عليه السلام :النَّدَمُ على الذَّنبِ يَمنَعُ مِن مُعاوَدَتهِ.^۳

۲۳۰۱.عنه عليه السلام :مَن نَدِمَ فقد تابَ، مَن تابَ فقد أنابَ.^۴

۲۳۰۲.عنه عليه السلام :نَدمُ القلبِ يُكَفِّرُ الذَّنبَ.^۵

۲۳۰۳.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :كَفى بالنّدمِ تَوبَةً.^۶

۲۳۰۴.عنه عليه السلام :إسْتَرجِعْ سالِفَ الذُّنوبِ بشِدَّةِ النَّدمِ و كَثرَةِ الاسْتِغْفارِ.^۷

۴۶۶

حُسنُ الاعتِرافِ

الكتاب:

وَ آخَرُونَ اعْتَرَفُوا بِذُنُوبِهِمْ خَلَطُوا عَمَلاً صَالِحا وَ آخَرَ سَيِّئا عَسَى اللّهُ أنْ يَتُوبَ عَلَيْهِمْ».^۸

الحديث:

۲۳۰۵.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :حُسنُ الاعْتِرافِ يَهدِمُ الاقْتِرافَ.^۹

۲۲۹۸.امام على عليه السلام :پشيمانى، نيمى از توبه است.

۲۲۹۹.امام على عليه السلام :پشيمانى از گناه، همان آمرزش خواهى است.

۲۳۰۰.امام على عليه السلام :پشيمانى از گناه، مانع تكرار گناه مى شود.

۲۳۰۱.امام على عليه السلام :آن كه پشيمان شود، توبه كرده است، هر كه توبه كند، به سوى خدا بازگشته است.

۲۳۰۲.امام على عليه السلام :پشيمانىِ دل، گناه را مى پوشاند.

۲۳۰۳.امام باقر عليه السلام :براى توبه كردن پشيمانى كافى است.

۲۳۰۴.امام باقر عليه السلام :با پشيمانىِ شديد و آمرزش خواهىِ فراوان، گناهان گذشته را محو كن.

۴۶۶

اعتراف حقيقى به گناه

قرآن :

«و گروهى ديگر به گناه خود اعتراف كردند[و ]اعمال نيكو را با كارهاى زشت آميخته اند. شايد خدا توبه شان را بپذيرد».

حديث :

۲۳۰۵.امام على عليه السلام :اعتراف راستين، اثر گناه را نابود مى كند.

1.غرر الحكم : ۱۶۸۹.

2.غرر الحكم : ۱۲۱۱.

3.غرر الحكم : ۱۳۹۸.

4.غرر الحكم : ۷۸۴۳ و ۷۸۴۴.

5.غرر الحكم : ۹۹۷۳.

6.الخصال : ۱۶/۵۷.

7.بحار الأنوار:۷۸/۱۶۴/۱.

8.التوبة : ۱۰۲.

9.بحار الأنوار : ۷۷/۴۲۰/۴۰.