۲۲۹۳.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ( ـ و قد سُئـلَ عن قولِ اللّهِ عزّ و جلّ: ) : ذلكَ إذا عايَنَ أمْرَ الآخِرَةِ.^۱

۲۲۹۴.الكافي عن الإمام الصّادق عليه السلام :إذا بَلَغتِ النَّفْس هاهُنا ـ و أشارَ بِيَدِهِ إلى حَلْقِهِ ـ لَم يَكُن للعالِمِ تَوبَةٌ. ثُمّ قَرَأ: «إنّما التّوبةُ على اللّه للّذين يَعملونَ السُّوءَ بجهالةٍ» ^۲.^۳

۲۲۹۵.عنه عليه السلام :لا تَنْقَطعُ الحُجّةُ مِن الأرضِ إلاّ أربَعينَ يَوما قَبلَ يومِ القيامةِ. فإذا رُفِعَتِ الحُجّةُ اُغلِقَتْ أبْوابُ التَّوبَةِ. و لَم يَنْفَعْ نَفْسا إيمانُها لَم تَكُن آمَنَتْ.^۴

۲۲۹۶.الإمامُ الرِّضا عليه السلام ( ـ و قد سُئلَ عن عِلّةِ إغْراقِ اللّهِ فِرْعَونَ و قـد آمَنَ بهِ و أقَرَّ بتَوحيـدِهِ ـ ) :َ لأنَّهُ آمنَ عندَ رُؤيـةِ البَأْسِ. و الإيمانُ عندَ رُؤيَةِ البَأْسِ غيرُ مَقبولٍ.^۵

۴۶۵

النَّدَمُ تَوبَةٌ

۲۲۹۷.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :النَّدَمُ تَوبَةٌ.^۶

۲۲۹۳.امام صادق عليه السلام ( ـ در پاسخ به سؤال از آيه «كسانى كه كارهاى زشت مى كنند......... » ـ ) فرمود : آن زمانى است كه امر آخرت را مشاهده كنند.

۲۲۹۴.الكافى :امام صادق عليه السلام با دست خويش به گلوى مباركش اشاره كرد و فرمود: هرگاه جان به اين جا برسد عالِم [راهى به] توبه ندارد. آن گاه اين آيه را تلاوت كرد: «همانا توبه بردن به درگاه خدا براى كسانى است كه نادانسته بد مى كنند».

۲۲۹۵.امام صادق عليه السلام :زمين از حجّت تهى نمى ماند، مگر چهل روز پيش از روز رستاخيز. و چون حجّت برداشته شد، درهاى توبه بسته مى شود و آن گاه، ايمان آوردن كسانى كه تا آن زمان ايمان نياورده باشند سودى ندارد.

۲۲۹۶.امام رضا عليه السلام ( ـ در پاسخ به اين پرسش كه: چرا خداوند فرعون را با آن كه ايمان آورد و به يگانگى او اقرار كرد غرق ساخت؟ ـ ) فرمود : زيرا او هنگامى ايمان آورد كه عذاب را مشاهده كرد و ايمان آوردن به هنگام مشاهده عذاب پذيرفته نيست.

۴۶۵

پشيمانى. توبه است

۲۲۹۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :پشيمانى، توبه است.

1.بحار الأنوار : ۶/۱۹/۳.

2.النساء : ۱۷.

3.الكافي : ۱/۴۷/۳.

4.بحار الأنوار : ۶/۱۸/۱.

5.بحار الأنوار : ۶/۲۳/۲۵.

6.كنز العمّال : ۱۰۳۰۱.