۳۶۶

التِباسُ الحَقِّ بِالباطِلِ

الكتاب:

(وَ لا تَلْبِسُوا الْحَقَ بِالْبَاطِلِ وَ تكْتُمُوا الْحَقَّ وَ أَنْتُمْ تَعْلَمُونَ).^۱

الحديث:

۱۸۸۳.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :فلَو أنَّ الباطلَ خَلَصَ مِن مِزاجِ الحقِّ لَم يَخْفَ علَى المُرتادِينَ. و لَو أنَّ الحقَّ خَلَصَ مِن لَبْسِ الباطلِ انْقَطَعتْ عنه ألْسُنُ المُعانِدينَ. و لكنْ يُؤخَذُ مِن هذا ضِغْثٌ و مِن هذا ضِغْثٌ.^۲

۱۸۸۴.عنه عليه السلام :كَم مِن ضَلالةٍ زُخْرِفَتْ بآيةٍ مِن كتابِ اللّه ِ كما يُزَخْرَفُ الدِّرْهَمُ النُّحاسُ بالفِضَّةِ المُمَوَّهَةِ!^۳

۳۶۶

درآميختن حق و باطل

قرآن :

«حق را با باطل در نياميزيد و حق را، با آن كه مى دانيد كتمان نكنيد».

حديث :

۱۸۸۳.امام على عليه السلام :اگر باطل با حق در نياميزد بر حقيقت جويان پوشيده نمى ماند و اگر حق با باطل آميخته نشود، زبان دشمنان آن بريده مى شود، ليكن مشتى از آن برداشته مى شود و مشتى از اين [و بدين ترتيب حق و باطل در هم آميخته مى شود و شبهه پيش مى آيد].

۱۸۸۴.امام على عليه السلام :بسا گمراهى اى كه با آيه اى از كتاب خدا آراسته شود همچنانكه دِرهم مسى با روكشى از نقره تقلّبى آراسته مى گردد!

1.البقرة : ۴۲.

2.نهج البلاغة : الخطبة ۵۰.

3.غرر الحكم : ۶۹۶۹.