۱۸۷۱.عنه عليه السلام :الباطِلُ غَرورٌ خادِعٌ.۱
۱۸۷۲.عنه عليه السلام :إنّ الباطِلَ خَيْلٌ شُمُسٌ رَكِبَها أهلُها و أرْسَلوا أزِمَّتَها. فَسارَتْ (بهِم) حتّى انْتَهتْ بهِم إلى نارٍ وَقودُها النّاسُ و الحِجارةُ.۲
۱۸۷۳.عنه عليه السلام :كيفَ يَنْفَصِلُ عن الباطِلِ مَن لَم يَتَّصِلْ بالحقِّ ؟!۳
۱۸۷۴.عنه عليه السلام :مُسْتَعمِلُ الباطِلِ مُعذَّبٌ مَلُومٌ.۴
۱۸۷۵.عنه عليه السلام :فَلأَنقُبَنّ الباطِلَ حتّى يَخرُجَ الحقُّ مِن جَنْبِهِ.۵
۱۸۷۶.عنه عليه السلام :الحقُّ طريقُ الجنّةِ. و الباطلُ طريقُ النّارِ، و على كُلِّ طريقٍ داعٍ.۶
۱۸۷۷.عنه عليه السلام ( ـ و هو يَذُمُّ أصحابَهُ ـ ) : لا تَعرِفونَ الحقَّ كمَعرِفتِكُمُ الباطلَ. و لا تُبْطِلونَ الباطلَ كإبْطالِكُمُ الحقَّ.۷
۱۸۷۸.عنه عليه السلام :ظَلَمَ الحقَّ مَنْ نَصرَ الباطلَ.۸
۳۶۵
التَّمييزُ بَينَ الحَقِّ وَ الباطِلِ
۱۸۷۹.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :أمَا إنّه ليسَ بينَ الحقِّ و الباطلِ إلاّ أربَعُ أصابِعَ... الباطلُ أنْ تقولَ : سَمِعتُ. و الحقُّ أنْ تقولَ : رَأيْتُ.۹
۱۸۷۱.امام على عليه السلام :باطل فريبنده اى گمراه كننده است.
۱۸۷۲.امام على عليه السلام :باطل [همچون] رمه اسبهاى چموش است كه صاحبانشان بر آنها نشسته و افسارشان را رها كرده اند. پس، سواران خود را مى برند و آنها را در آتشى مى افكنند كه آتشگيره آن مردمانند و سنگها.
۱۸۷۳.امام على عليه السلام :چگونه از باطل جدا شود، كسى كه به حق نپيوسته است؟!
۱۸۷۴.امام على عليه السلام :به كار گيرنده باطل، با عذاب و سرزنش رو به رو مى شود.
۱۸۷۵.امام على عليه السلام :من باطل را خواهم شكافت تا حق از پهلوى آن بيرون آيد.
۱۸۷۶.امام على عليه السلام :حق راه بهشت است و باطل راه آتش و بر سر هر راهى دعوتگرى است.
۱۸۷۷.امام على عليه السلام ( ـ در نكوهش ياران خود ـ ) فرمود : شما آن گونه كه باطل را مى شناسيد، با حق آشنا نيستيد و چنان كه حق را پايمال مى كنيد، در راه نابودى باطل گام بر نمى داريد.
۱۸۷۸.امام على عليه السلام :هر كس باطل را يارى كند به حق ستم كرده است.
۳۶۵
تشخيص حق از باطل
۱۸۷۹.امام على عليه السلام :هان! ميان حق و باطل جز چهار انگشت فاصله نيست... باطل، آن است كه بگويى: «شنيدم» و حق، آن است كه بگويى: «ديدم».
1.غرر الحكم : ۵۴۹.
2.نهج السعادة : ۳ / ۲۹۴.
3.غرر الحكم : ۷۰۰۶.
4.غرر الحكم : ۹۸۶۸.
5.نهج البلاغة: الخطبة۳۳.
6.نهج السعادة : ۳ / ۲۹۱.
7.نهج البلاغة: الخطبة۶۹.
8.غرر الحكم : ۶۰۴۱.
9.نهج البلاغة : الخطبة ۱۴۱.