۳۳۵

المُبتَدِعُ وَ العِبادَةُ

۱۷۵۱.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :مَن عمِلَ في بِدعةٍ خَلاّهُ الشّيطانُ و العِبادةَ، و ألْقى عليهِ الخُشوعَ و البُكاءَ.^۱

۱۷۵۲.عنه صلى الله عليه و آله :إذا تَمَّ فُجورُ العبدِ ملَكَ عينَيهِ فبكى مِنهُما متى شاءَ.^۲

۱۷۵۳.عنه صلى الله عليه و آله :بُكاءُ المؤمنِ مِن قلبِهِ. و بُكاءُ المنافقِ مِن هامَتِهِ.^۳

۱۷۵۴.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :اُقْسِمُ باللّه ِ لَسَمِعتُ رسولَ اللّه ِ صلى الله عليه و آله يقولُ : إنَّ الشَّيطانَ إذا حَملَ قوما علَى الفَواحِشِ مِثلِ الزِّنا و شُربِ الخَمرِ و الرِّبا و ما أشبهَ ذلكَ مِن الخَنى و المَأثَمِ حَبَّبَ إلَيهِمُ العِبادةَ الشّديدةَ و الخُشوعَ و الرُّكوعَ و الخُضوعَ و السُّجودَ. ثُمّ حَمَلهُم على وَلايةِ الأئمَّةِ الّذينَ يَدْعونَ إلَى النّارِ.^۴

۳۳۵

بدعت گذار و عبادت

۱۷۵۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس به بدعتى عمل كند، شيطان او را با عبادت تنها مى گذارد و حالت خشوع و گريه بر او مى افكند.

۱۷۵۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر گاه گناهكارى بنده به اوج رسد، اختياردار چشمان خود مى گردد و هر گاه بخواهد از آنها اشك مى گيرد.

۱۷۵۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :گريه مؤمن از دل است و گريه منافق از سَرَش.

۱۷۵۴.امام على عليه السلام :سوگند به خدا كه شنيدم پيامبر خدا صلى الله عليه و آله مى فرمايد: هرگاه شيطان مردمى را به ارتكاب زشتيهايى همچون زنا، ميگسارى، ربا خوارى و پليديها و گناهانى اينچنين، وا دارد، عبادتِ شديد و خشوع و ركوع و خضوع و سجود را محبوب آنان مى گرداند و سپس ايشان را به ولايت و پيروى از پيشوايانى وادار مى كند كه به دوزخ فرا مى خوانند.

1.بحار الأنوار : ۷۲ / ۲۱۶ / ۸.

2.كنز العمّال : ۸۴۷.

3.كنز العمّال : ۸۵۰.

4.بحار الأنوار : ۷۷ / ۲۷۲ / ۱.