۱۳۷۱.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :ملعونٌ ملعونٌ مَن قالَ : الإيمانُ قَولٌ بلا عملٍ.^۱

۱۳۷۲.عنه عليه السلام :لَو أنَّ العِبادَ وَصَفوا الحقَّ و عَمِلوا بهِ و لَم تُعْقَدْ قُلوبُهُم على أنَّهُ الحقُّ ما انْتَفَعوا.^۲

۱۳۷۳.الإمامُ الرِّضا عليه السلام :الإيمانُ عَقْدٌ بالقلبِ. و لَفْظٌ باللّسانِ. و عَملٌ بالجَوارِحِ.^۳

(انظر) عنوان ۳۶۹ «العمل».

۱۳۷۴.الكافي : العالم عليه السلام:الإيمانُ عملٌ كلُّهُ.^۴ و القَولُ بعضُ ذلكَ العملِ بِفَرضٍ مِن اللّه ِ بَيَّنَهُ في كِتابهِ.^۵

انظر) عنوان ۳۶۹ «العمل».
بحار الأنوار : ۶۹ / ۱۸ باب ۳۰.

۲۶۸

تَآصُرُ الإيمانِ و مَكارِمُ الأخلاقِ

۱۳۷۵.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :الإيمانُ عَفيفٌ عَن المَحارِمِ. عَفيفٌ عَن المَطامِعِ.^۶

۱۳۷۱.امام صادق عليه السلام :ملعون است، ملعون، كسى كه بگويد: ايمان، گفتار است، بدون كردار.

۱۳۷۲.امام صادق عليه السلام :اگر بندگان همه، حق را توصيف كنند و به آن عمل نمايند، اما در دلهايشان به حق بودن آن اعتقاد نداشته باشند، سودى نبرده اند.

۱۳۷۳.امام رضا عليه السلام :ايمان، عقيده قلبى است و اظهار به زبان و عمل با اعضاى بدن.

۱۳۷۴.الكافى :امام كاظم عليه السلام فرمود : ايمان سراسر عمل است؛ و گفتار، [نيز ]برخى از آن عمل است كه خداوند در كتاب خود. وجوب آن را بيان فرموده است.

۲۶۸

پيوند ايمان و مكارم اخلاقى

۱۳۷۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :ايمان، از حرامها پاك و از طمعها مبرّاست.

1.بحار الأنوار: ۶۹/۱۹/۱.

2.نور الثقلين : ۳ / ۵۴۶ / ۸۷.

3.معاني الأخبار : ۱۸۶ / ۲.

4.(اُنظر) الكافي : ۲ / ۳۵ / ۱ باب في أن الايمان مبثوث لجوارح البدن كلها و قد اُشير هناك إلى بعض الآيات؛ كالآية ۴۶ من سورة العنكبوت و الآية ۱۳۹ من سورة النساء و الآية ۳۰ و ۳۱ من سورة النور.

5.الكافي : ۲ / ۳۸ / ۷.

6.كنز العمّال : ۵۸.