۱۳۳۷.عنه عليه السلام :إذا خرجَ القائمُ عليه السلام خَرجَ مِن هذا الأمرِ مَن كانَ يرى أنّهُ مِن أهلِهِ. و دخلَ فيهِ شِبْهُ عَبَدَةِ الشَّمسِ و القمرِ.^۱

۲۶۰

ما يَفعَلُهُ بِالظّالِمينَ بَعدَ الخُروجِ

۱۳۳۸.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :لا يُعْطيهِمْ إلاّ السَّيفَ. يضَعُ السَّيفَ على عاتقِهِ ثمانِيَةَ أشْهُرٍ هَرَجا حتّى يَقولوا : و اللّه ِ. ما هذا مِن وُلْدِ فاطمةَ. لو كانَ مِن وُلْدِها لَرَحِمَنا !^۲

۱۳۳۹.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :لَو يَعلمُ النّاسُ ما يَصْنعُ القائمُ إذا خَرجَ لأَحَبَّ أكثرُهُم أنْ لا يَرَوهُ، مِمّا يَقتُلُ مِن النّاسِ... حتّى يقولَ كثيرٌ مِن النّاسِ: ليسَ هذا مِن آلِ محمّدٍ! و لو كانَ مِن آلِ محمّدٍ لَرَحِمَ!^۳

(انظر) الغيبة للنعماني : ۲۳۰ / ۱۳ ـ ۲۵.

۲۶۱

قِيامُ القائِمِ بِأمرٍ جَديدٍ

۱۳۴۰.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :يَقومُ القائمُ بأمرٍ جديدٍ، و كتابٍ جديدٍ. و قضاءٍ جديد. علَى العَربِ شديدٌ... و لا يأخذُهُ في اللّه ِ لَوْمةُ لائمٍ^۴.^۵

۱۳۳۷.امام صادق عليه السلام :زمانى كه قائم عليه السلام قيام كند كسانى كه گمان مى شود از خاندان او هستند. از صف آن حضرت خارج مى شوند و افرادى به مانند خورشيد و ماه پرستان به صف او در مى آيند.

۲۶۰

رفتار امام با ستمگران، پس از قيام

۱۳۳۸.امام على عليه السلام :با آنان جز با شمشير سخن نمى گويد. هشت ماه پر آشوب، شمشير را از دوش خود فرو نمى گذارد، تا آن جا كه مى گويند: به خدا قسم، اين مرد از فرزندان فاطمه عليها السلام نيست؛ اگر از فرزندان او بود به ما رحم مى كرد.

۱۳۳۹.امام باقر عليه السلام :اگر مردم مى دانستند كه هرگاه قائم قيام كند چقدر از مردمان [ظالم ]را مى كشد بى گمان بيشترِ آنان دوست داشتند كه او را نبينند... چندان كه بسيارى از مردم مى گويند: او از خاندان محمّد نيست. اگر از خاندان محمّد بود رحم مى كرد.

۲۶۱

نوآورى قائم

۱۳۴۰.امام باقر عليه السلام :قائم عليه السلام مطلبى تازه، كتابى تازه و قضاوتى تازه مى آورد. بر عربها سخت مى گيرد... و در راه خدا به سرزنش هيچ نكوهش گرى توجه نمى كند.^۶

1.الغيبة للنعماني : ۳۱۷ / ۱.

2.الملاحم و الفتن : ۱۴۰ / ۱۶۳.

3.الغيبة للنعماني : ۲۳۳ / ۱۸.

4.الغيبة للنعماني : ۲۳۳ / ۱۹.

5.المُرادُ من إيتانِ الإِمامِ المَهْديِّ (عج) بأمر جديدٍ هو أنَّهُ يُظهرُ الإِسلامَ المُحمّديّ القويمَ و أحكامَهُ المُقدّسةَ. لكِنْ لشّدَّةِ بُعدِ الناسِ عنهُ و تَحريفِ بَعضِ مَفاهيمهِ يَرونَ ما يأتى به الإمامُ جديدا.

6.مقصود از نوآورى امام مهدى عليه السلام آن است كه در هنگام ظهور آن حضرت. اسلام ناب و احكام نورانى قرآن به گونه اى تحريف شده است كه وقتى ايشان اسلام حقيقى و احكام واقعى قرآن را به جامعه اسلامى ارائه مى كند، مردم تصوّر مى كنند دين جديدى عرضه كرده است.