۱ / ۲
موحّد كامل
۲.علل الشرائع :حدّثنا محمّد بن المتوكّل. قال : حدّثنا عليّ بن الحسين السعد آبادى. عن أحمد بن محمّد بن خالد. عن عبد العظيم بن عبد اللَّه الحسنى، عن محمّد بن أبى عمير. عن عبد اللَّه بن الفضل. عن شيخ من أهل الكوفة. عن جدّه من قِبَل اُمّه - وَاسمُهُ سُلَيمانُ بنُ عَبدِ اللَّهِ الهاشِمِىِّ -. قالَ : سَمِعتُ مُحَمَّدَ بنَ عَلِىٍّ يَقولُ : قالَ رَسولُ اللَّهُ صلى اللَّه عليه و آله لِلنّاسِ وهُم مُجتَمِعونَ عِندَهُ : أحِبُّوا اللَّهَ لِما يَغدوكُم بِهِ مِن نِعمَةٍ. وأحِبّونى للَّهِِ تَعالى. وأحِبّوا قَرابَتى لى.۱
ترجمه
حضرت عبد العظيم عليه السلام - به سند خود - : سليمان بن عبد اللَّه هاشمى گفت : از امام باقر عليه السلام شنيدم كه مىفرمود : «پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله در حالى كه مردم نزد ايشان گرد آمده بودند. فرمود : "خداوند را براى نعمتهايى كه به شما داده. دوست بداريد و مرا نيز براى خداوند، دوست بداريد و خويشاوندان و اهل بيتم را هم به خاطر من دوست بداريد"».
شرح
اين حديث، به اين رهنمود مهمّ اعتقادى، اخلاقى و اجتماعى اشاره دارد كه يگانهپرستان، تنها خداوند متعال را به طور مستقل دوست دارند، و دوستى ديگرى، هر چند پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله باشد، بايد به خاطر خداوند باشد؛ زيرا ولى نعمت حقيقى و اصلى او، تنها خداست. براى توضيح مطلب چند نكته قابل توجه است:
۱. مىتوان گفت روايت ياد شده، تفسير آيه ۱۶۵ از سوره بقره است كه مىفرمايد :
(وَ مِنَ النَّاسِ مَن يَتَّخِذُ مِن دُونِ اللَّهِ أَندَادًا يُحِبُّونَهُمْ كَحُبِّ اللَّهِ وَ الَّذِينَ ءَامَنُواْ أَشَدُّ حُبًّا لِّلَّهِ وَ لَوْ يَرَى الَّذِينَ ظَلَمُواْ إِذْ يَرَوْنَ الْعَذَابَ أَنَّ الْقُوَّةَ لِلَّهِ جَمِيعًا.
1.علل الشرائع : ص ۵۹۹ ح ۵۲. بحار الأنوار : ج ۱۷ ص ۱۴ ح ۲۸.