۳. حسن بن زيد

جدّ دوم حضرت عبد العظيم عليه السلام، «حسن» نام داشت. وى تنها فرزند پسر زيد بود كه از بزرگان عصر خودش به شمار مى‏رفته. و در بين بنى‏هاشم، به بخشش. كَرَم. سخاوت و خدمت به محرومان، شهرت داشته است.
وى از سوى منصور عبّاسى به ولايت مدينه گمارده شد؛ ولى پس از مدّتى، مورد خشم او قرار گرفت و به زندان افتاد۱ و در سال ۱۶۸ ق. در هشتاد سالگى از دنيا رفت.۲

۴. زيد فرزند امام حسن عليه السلام‏

جدّ سوم حضرت عبد العظيم عليه السلام، زيد فرزند بزرگ امام حسن مجتبى عليه السلام است. ايشان متولّى اوقاف پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله بوده و به جلالت قدر. كرامت طبع. عزّت نفس و كثرت نيكوكارى، توصيف گرديده است. شاعران، او را ستوده‏اند و مردم از هر سو براى برخوردارى از فضلش به وى روى مى‏آورده‏اند.۳ وى در يكصد سالگى، چشم از جهان فرو بست‏۴ و در محلّى به نام «حاجز» در چند منزلى مدينه دفن گرديد.۵
نگاهى گذرا به زندگى‏نامه نياكان و خاندان حضرت عبد العظيم عليه السلام نشان مى‏دهد كه اين خاندان، داراى دو ويژگى برجسته بوده‏اند :
اوّل. مبارزه و پيكار بر ضدّ ستم و سلطه استكبارىِ حاكم به جامعه اسلامى. به گونه‏اى كه پدر حضرت عبد العظيم عليه السلام در زندان از دنيا رفت و ايشان پدر خود را نديد. و جدّ ايشان نيز مدّتى در زندان به سر برد.


1.تاريخ الإسلام، ذهبى : ج ۱۴ ص ۴۱۴.

2.سرّ السلسلة العلوية : ص ۲۱. عمدة الطالب : ص ۷۰.

3.ر. ك : الإرشاد : ج ۲ ص ۲۱.

4.سرّ السلسلة العلوية : ص ۲۲. عمدة الطالب : ص ۶۹. قول ۹۰ و ۹۵ سالگى هم گفته شده است.

5.سرّ السلسلة العلوية : ص ۲۰.