شناختنامه حضرت عبد العظيم
حضرت عبد العظيم حسنى عليه السلام، يكى از شخصيتهاى بزرگ علمى. عملى و جهادى است كه تا كنون آن گونه كه شايسته است، شناخته نشده است.
در مقدّمه حكمت نامه حضرت عبد العظيم عليه السلام، موضوعاتى چون: شخصيت خانوادگى. ويژگىهاى علمى و عملى. هجرت به شهر رى و وفات ايشان در اين شهر، بررسى شده اند.۱
يك. تبار
تبار حضرت عبد العظيم عليه السلام با چهار واسطه، به سبط اكبر پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله و خاندان وحى مىرسد. احمد بن على نجاشى - كه يكى از اركان علم رجال است -. در باره نسب آن بزرگوار مىنويسد:
هنگامى كه جنازه او را براى غسل برهنه مىكردند، در جيب لباس وى نوشتهاى يافت شد كه در آن، نسبش، اين گونه ذكر شده بود : من ابو القاسم. عبد العظيم بن عبد اللَّه بن على بن حسن بن زيد بن على بن حسن بن على بن ابى طالب هستم.۲
بر اساس اين نسخه از رجال النجاشى، در نسب ايشان، ميان وى و امام حسن عليه السلام،
1.گفتنى است كه براى معرّفى شخصيت حضرت عبد العظيم. در ۲۲ خرداد ماه ۱۳۸۲، كنگره بزرگداشت حضرت عبد العظيم در تالار شيخ صدوقِ آستان مقدّس ايشان برگزار شد و مجموعه آثار اين كنگره در ۲۹ جلد منتشر گرديد.
2.رجال النجاشى : ج ۲ ص ۶۷ ش ۶۵۱.