۱۷۴۷۸.عنه عليه السلام ( ـ لأبي جعفرٍ محمّدِ بنِ النُّعمانِ الأحوَلِ ـ ) : يا بنَ النُّعمانِ. إنّ العالِمَ لا يَقدِرُ أن يُخبِرَكَ بكُلِّ ما يَعلَمُ. لأنّهُ سِرُّ اللّه ِ... فلا تَعجَلوا. فو اللّه ِ لَقَد قَرُبَ هذا الأمرُ ـ ثَلاثَ مَرّاتٍ ـ فَأذَعتُموهُ فأخَّرَهُ اللّه ُ. و اللّه ِ ما لَكُم سِرٌّ إلاّ و عَدُوُّكُم أعلَمُ بهِ مِنكُم !^۱

۱۷۴۷۹.المحاسن عن أبي بَصيرٍ :سَألتُ أبا عبدِ اللّه عليه السلام عن حَديثٍ كثيرٍ. فقالَ : هَل كَتَمتَ علَيَّ شيئا قَطُّ ؟ فَبَقِيتُ أتَذَكَّرُ. فلَمّا رَأى ما بي قالَ : أمّا ما حَدَّثتَ بهِ أصحابَكَ فلا بأسَ. إنّما الإذاعَةُ أن تُحَدِّثَ بهِ غيرَ أصحابِكَ.^۲

۳۳۹۹

مَدحُ العَبدِ الكَتومِ

۱۷۴۸۰.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :طوبى لِعَبدٍ نُومَةٍ. عَرَفَهُ اللّه ُ و لم يَعرِفْهُ النّاسُ. اُولئكَ مَصابيحُ الهُدى و يَنابيعُ العِلمِ. يَنجَلي عَنهُم كلُّ فِتنَةٍ مُظلِمَةٍ. لَيسوا بالمَذاييعِ البُذُرِ و لا بالجُفاةِ المُرائينَ.^۳

۱۷۴۷۸.امام صادق عليه السلام ( ـ خطاب به به ابو جعفر محمّد بن نعمان احول ـ ) فرمود : اى پسر نعمان! عالم نمى تواند هر چه مى داند به تو بگويد؛ زيرا كه سرّ خداست... پس، شتاب مكنيد؛ زيرا به خدا سوگند كه اين امر (فَرَج) سه بار نزديك شد، اما شما آن را فاش كرديد و خدا آن را به تأخير افكند. به خدا قسم، هيچ رازى نزد شما نيست، مگر اين كه دشمن شما آن را بهتر از خودتان مى داند!

۱۷۴۷۹.المحاسن ( ـ به نقل از ابو بصير ـ ) : از امام صادق عليه السلام درباره نقل فراوان حديث پرسيدم. فرمود: آيا هرگز چيزى از احاديث مرا كتمان كرده اى؟ من سعى كردم به ياد بياورم و چون حضرت مرا به اين حال ديد، فرمود: آنچه را براى ياران خود گفته اى اشكالى ندارد. افشا كردن. آن است كه حديث را براى غير يارانت بگويى.

۳۳۹۹

ستودن بنده راز دار

۱۷۴۸۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خوشا بنده گمنامى كه او را خدا بشناسد و مردم نشناسند. اينان چراغهاى هدايت و چشمه هاى دانشند كه هر فتنه تاريكى به سبب وجود آنها برطرف مى شود؛ نه سخن پراكن و پخش كننده اسرارند و نه نا فرهيخته و رياكار.

1.تحف العقول : ۳۱۰.

2.المحاسن : ۱/۴۰۳/۹۱۰.

3.الكافي : ۲/۲۲۵/۱۱.