۱۸۰۰۲.الإمامُ الهاديُّ عليه السلام :الجاهِلُ أسيرُ لِسانِهِ.^۱

۳۴۶۵

اعتِبارُ الكَلامِ مِنَ العَملِ

۱۸۰۰۳.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :إنّ مَن حَسَبَ كلامَهُ مِن عَمَلِهِ قَلَّ كلامُهُ إلاّ فيما يَعنيهِ.^۲

۱۸۰۰۴.عنه صلى الله عليه و آله :مَن رَأى مَوضِعَ كلامِهِ مِن عَمَلِهِ قَلَّ كلامُهُ إلاّ فيما يَعنيهِ.^۳

۱۸۰۰۵.عنه صلى الله عليه و آله :مَن لم يَحسُبْ كلامَهُ مِن عَمَلِهِ كَثُرَت خَطاياهُ و حَضَرَ عَذابُهُ.^۴

۱۸۰۰۶.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :كلامُكَ مَحفوظٌ علَيكَ مُخَلَّدٌ في صَحيفَتِكَ. فاجعَلْهُ فيما يُزلِفُكَ.^۵

۱۸۰۰۷.عنه عليه السلام :مَن عَلِمَ أنّ كلامَهُ مِن عَمَلِهِ قلّ كلامُهُ إلاّ فيما يَعنيهِ.^۶

۱۸۰۰۸.عنه عليه السلام :مَن عَلِمَ أنّهُ مُؤاخَذٌ بقولِهِ فَلْيُقَصِّرْ في المَقالِ.^۷

۱۸۰۰۹.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :مَن عَلِمَ مَوضِعَ كلامِهِ مِن عَمَلِهِ قَلَّ كلامُهُ فيما لا يَعنيهِ.^۸

۱۸۰۰۲.امام هادى عليه السلام :نادان، اسير زبان خويش است.

۳۴۶۵

گفتار. جزئى از كردار است

۱۸۰۰۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :كسى كه گفتارش را جزئى از كردارش به شمار آورد، گفتار بى فايده او كاستى پذيرد.

۱۸۰۰۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس بداند كه گفتارش چه جايگاهى از كردارش دارد، سخن گفتنش كاستى پذيرد مگر در آنچه كه مفيد است.

۱۸۰۰۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :كسى كه گفتارش را از كردارش به شمار نياورد، گناهانش بسيار شود و عذابش حاضر و آماده گردد.

۱۸۰۰۶.امام على عليه السلام :سخن تو، برايت نگهدارى و در كار نامه ات براى هميشه ثبت مى شود. پس آن را در چيزى به كار گير كه تو را [به خداوند ]نزديك مى سازد.

۱۸۰۰۷.امام على عليه السلام :كسى كه بداند گفتار او در شمار كردار اوست [و بازخواست مى شود]، گفتار او جز در مواردى كه مفيد است، اندك شود.

۱۸۰۰۸.امام على عليه السلام :كسى كه مى داند سخنش بازخواست مى شود، بايد گفتارش را كوتاه كند.

۱۸۰۰۹.امام صادق عليه السلام :هر كس جايگاه گفتار خود نسبت به كردارش را بداند، سخنان بيهوده كمتر گويد.

1.الدّرة الباهرة : ۴۱.

2.بحار الأنوار : ۷۱/۲۷۹/۱۹.

3.الكافي : ۲/۱۱۶/۱۹.

4.بحار الأنوار : ۷۱/۳۰۴/۷۹.

5.غرر الحكم : ۷۲۴۶.

6.نهج البلاغة : الحكمة ۳۴۹.

7.غرر الحكم : ۸۱۲۴.

8.بحار الأنوار : ۷۱/۲۸۹/۵۴.