۱۷۸۵۰.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :مِن كَفّاراتِ الذُّنوبِ العِظامِ إغاثَةُ المَلهوفِ و التَّنفيسُ عنِ المَكروبِ.^۱

۱۷۸۵۱.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :كفّارَةُ عَمَلِ السُّلطانِ قَضاءُ حَوائجِ الإخوانِ.^۲

۱۷۸۵۲.عنه عليه السلام :كفّارَةُ الضِّحكِ: اللَّهُمَّ لا تَمقُتْني.^۳

۱۷۸۵۳.عنه عليه السلام :كفّارَةُ المَجالِسِ أن تَقولَ عِندَ قِيامِكَ مِنها : «سُبحانَ رَبِّكَ رَبِّ العِزَّةِ عَمّا يَصِفُونَ و سَلامٌ علَى المُرسَلِينَ و الحَمدُ للّه ِ رَبِّ العالَمِينَ» ^۴.^۵

۱۷۸۵۴.الإمامُ الكاظمُ عليه السلام :مَن تَوَضَّأ لِلمَغرِبِ كانَ وُضُوؤهُ ذلكَ كَفّارَةً لِما مَضى مِن ذُنوبِهِ في نَهارِهِ ما خَلا الكبائرَ.^۶

(انظر) المجلس : باب ۵۳۰.

۳۴۴۳

ذَنبٌ لا كَفَّارَةَ لَهُ!

الكتاب :

وَ مَنْ عادَ فَيَنْتَقِمُ اللّه ُ مَنْهُ وَ اللّه ُ عَزِيزٌ ذُو انْتِقامٍ».^۷

۱۷۸۵۰.امام على عليه السلام :از جمله كفّاره هاى گناهان بزرگ، فريادرسى ستمديده و شاد كردن غمناك است.

۱۷۸۵۱.امام صادق عليه السلام :كفّاره كار [براى] سلطان، رفع مشكلات و نيازهاى برادران است.

۱۷۸۵۲.امام صادق عليه السلام :كفّاره خنده اين است كه بگويى: خدايا! بر من خشم مگير.

۱۷۸۵۳.امام صادق عليه السلام :كفّاره مجالس اين است كه هنگام برخاستن از آنها بگويى: «سبحان ربّك ربّ العزّة عمّا يصفون و سلام على المرسلين و الحمد للّه ربّ العالمين ؛ منزه است پروردگار تو، پروردگار شكوهمند، از آنچه وصف مى كنند. و درود بر فرستادگان و ستايش ويژه خداوند، پروردگار جهانيان است».

۱۷۸۵۴.امام كاظم عليه السلام :هر كه براى نماز مغرب وضو بگيرد، اين وضوى او كفّاره گناهان روز اوست، مگر گناهان كبيره.

۳۴۴۳

گناهى كه هيچ كفّاره اى ندارد!

قرآن:

«هركه [بدان عمل] باز گردد، پس خدا از او انتقام مى گيرد كه خدا پيروزمند انتقام گيرنده است».

1.نهج البلاغة : الحكمة ۲۴.

2.كتاب من لا يحضره الفقيه : ۳/۳۷۸/۴۳۲۹.

3.وسائل الشيعة : ۱۵/۵۸۴/۱.

4.الصافّات : ۱۸۰ ـ ۱۸۲.

5.كتاب من لا يحضره الفقيه : ۳/۳۷۹/۴۳۳۵.

6.ثواب الأعمال : ۳۲/۱.

7.المائدة : ۹۵.