۱۱۶۹۹.عنه عليه السلام :لَيسَ مِنَ العَدلِ القَضاءُ على الثِّقَةِ بِالظَّنِّ.^۱

۲۴۴۰

مَن لا يَظُنُّ بِأحَدٍ خَيرا

۱۱۷۰۰.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :الرَّجُلُ السَّوءُ لا يَظُنُّ بأحَدٍ خَيرا؛ لأنّهُ لا يَراهُ إلاّ بِوَصفِ نَفسِهِ.^۲

۱۱۷۰۱.عنه عليه السلام :الشِّرِّيرُ لا يَظُنُّ بِأحَدٍ خَيرا؛ لأنّهُ لا يَراهُ إلاّ بِطَبعِ نَفسِهِ.^۳

۲۴۴۱

ضَرورَةُ التَّجَنُّبِ عَمّا يوجِبُ سوءَ الظَّنِّ

۱۱۷۰۲.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :مَن وَقَّفَ نفسَهُ مَوقِفَ التُّهَمَةِ فلا يَلُومَنَّ مَن أساءَ بهِ الظَّنَّ.^۴

۱۱۷۰۳.عنه عليه السلام :مَن دَخَلَ مَداخِلَ السَّوءِ اتُّهِمَ، مَن عَرَّضَ نَفسَهُ للتُّهَمَةِ فلا يَلُومَنَّ مَن أساءَ بهِ الظَّنَّ.^۵

۱۱۷۰۴.عنه عليه السلام :مُجالَسَةُ الأشرارِ تُورِثُ سُوءَ الظَّنِّ بِالأخيارِ.^۶

(انظر) الظنّ : باب ۲۴۳۸.

۱۱۶۹۹.امام على عليه السلام :قضاوتى كه با تكيه بر گمان باشد. عادلانه نيست.

۲۴۴۰

آن كه به هيچ كس خوش گمان نيست

۱۱۷۰۰.امام على عليه السلام :آدم بد. به هيچ كس خوش گمان نيست ؛ زيرا همه را مانند خود مى داند.

۱۱۷۰۱.امام على عليه السلام :آدم شرور به هيچ كس گمان نيك نمى برد ؛ زيرا همگان را به خوى و خصلت خود مى بيند.

۲۴۴۱

لزوم پرهيز از زمينه هاى پيدايش بد گمانى

۱۱۷۰۲.امام على عليه السلام :هر كه خود را در جايگاه تهمت و بد گمانى نهد. نبايد كسى را كه به او گمان بد برده است سرزنش كند.

۱۱۷۰۳.امام على عليه السلام :هركه به جاهاى بد آمد و شد كند. متهم مى شود و هر كه خود را در معرض تهمت قرار دهد. نبايد كسى را كه به او گمان بد برده است. سرزنش كند.

۱۱۷۰۴.امام على عليه السلام :همنشينى با بدان. بد گمانى به نيكان را در پى دارد.

1.نهج البلاغة : الحكمة ۲۲۰.

2.غرر الحكم : ۲۱۷۵.

3.غرر الحكم : ۱۹۰۳.

4.الأمالي للصدوق : ۳۸۰/۴۸۳.

5.كنز الفوائد : ۲/۱۸۲.

6.بحار الأنوار : ۷۴/۱۹۷/۳۱.