(انظر) وسائل الشيعة : ۱۳ / ۱۶۱ باب ۱.

۲۲۳۰

جَوازُ الكَذِبِ فِي الإصلاحِ

۱۰۶۷۸.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :المُصلِحُ ليسَ بِكاذِبٍ.^۱

۱۰۶۷۹.عنه عليه السلام :الكلامُ ثلاثةٌ : صِدقٌ و كِذبٌ و إصلاحٌ بينَ الناسِ... تَسمَعُ مِنَ الرَّجُلِ كلاما يَبلُغُهُ فَتَخبُثُ نَفسُهُ، فَتَلقاهُ فَتَقُولُ : سَمِعتُ مِن فُلانٍ قالَ فِيكَ مِنَ الخَيرِ كذا و كذا، خِلافَ ما سَمِعتَ مِنهُ.^۲

(انظر) وسائل الشيعة : ۱۳ / ۱۶۳ باب ۲. الكذب : باب ۳۴۱۰.

۲۲۳۱

ما لا يَجوزُ مِن الصُّلحِ

۱۰۶۸۰.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :الصُّلحُ جائزٌ بينَ المُسلمينَ، إلاّ صُلحا أحَلَّ حَراما أو حَرَّمَ حَلالاً.^۳

(انظر) الصلح (۱) : باب ۲۲۲۷.

۲۲۳۰

جايز بودن دروغ براى اصلاح

۱۰۶۷۸.امام صادق عليه السلام :آشتى دهنده. دروغگو نيست.

۱۰۶۷۹.امام صادق عليه السلام :سخن سه گونه است : راست و دروغ و اصلاح ميان مردم^۴... از كسى سخنى درباره ديگرى مى شنوى كه اگر آن سخن به گوش وى برسد. ناراحت مى شود ؛ پس تو آن ديگرى را مى بينى، و بر خلاف آنچه شنيده اى. به او مى گويى : از فلانى شنيدم كه در خوبى تو چنين و چنان مى گفت.

۲۲۳۱

مصالحه غير مجاز

۱۰۶۸۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :مصالحه ميان مسلمانان مجاز است، مگر مصالحه اى كه حرامى را حلال يا حلالى را حرام كند.

1.الكافي : ۲/۲۱۰/۵.

2.الكافي : ۲/ ۳۴۱/۱۶.

3.كتاب من لا يحضره الفقيه : ۳/۳۲/۳۲۶۷.

4.مقصود. اين است كه سخن دروغ براى اصلاح ميان مردم. قسيم دروغ است و دروغ محسوب نمى شود.