۲۲۰۶

حَدُّ الصَّدَقَةِ

الكتاب :

وَ لا تَجْعَلْ يَدَكَ مَغْلُوْلَةً إلَى عُنُقِكَ وَ لا تَبْسُطْها كُلَّ البَسْطِ فَتَقْعُدَ مَلُوْما مَحْسُورا».^۱

وَ يَسألُوْنَكَ ما ذَا يُنْفِقُوْنَ قُلِ العَفْوَ».^۲

الحديث :

۱۰۵۸۰.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :المُعتَدي في الصَّدقةِ كَمانِعِها.^۳

۱۰۵۸۱.عنه صلى الله عليه و آله ( ـ في وَصِيَّتِهِ لِعَلِيٍّ عليه السلام ـ ) : أمّا الصَّدَقةُ فَجُهدَكَ حتّى تَقولَ : قد أسرَفتُ و لَم تُسرِفْ.^۴

۱۰۵۸۲.عنه صلى الله عليه و آله :أنفِقُوا و ارضَخُوا، و لا تُحصُوا فَيُحصى علَيكُم، و لا تُوعُوا فَيُوعى علَيكُم.^۵

۱۰۵۸۳.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ( ـ في قولِهِ تعالى : {Q} «و لا تَجْعَلْ يَدَكَ مَغ ) : الإحْسارُ الفاقَةُ.^۶

۲۲۰۶

مرز صدقه

قرآن :

«و دستت را به گردنت بسته مدار و آن را به تمامى نيز مگشاى كه ملامت ديده و حسرت زده بنشينى».

«از تو مى پرسند چه چيز انفاق كنند ؛ بگو : مازاد [بر نياز خود ]را».

حديث :

۱۰۵۸۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :كسى كه در صدقه دادن از حد بگذراند. مانند كسى است كه صدقه ندهد.

۱۰۵۸۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ( ـ در سفارش به على عليه السلام ـ ) فرمود : صدقه آن است كه تا توان دارى ببخشى، چندان كه بگويى : اسراف كردم ؛ ولى اسراف نكرده باشى.

۱۰۵۸۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :انفاق كنيد و ببخشيد و شمارش نكنيد كه درباره شما شمارش مى شود، و خسّت نورزيد كه درباره شما خسّت ورزيده مى شود.

۱۰۵۸۳.امام صادق عليه السلام ( ـ درباره آيه: «و دستت را به گردنت بسته مدار و آن ) فرمود : حسرت، به معناى تهيدستى است.

1.الإسراء : ۲۹.

2.البقرة : ۲۱۹.

3.كنز العمّال : ۱۶۲۴۶.

4.بحار الأنوار : ۷۷/۶۹/۸.

5.كنز العمّال : ۱۶۱۳۸.

6.الكافي : ۴/۵۵/۶.