۷۱۹۰.عنه عليه السلام ( ـ يَصفُ خِلقَةَ آدَمَ عليه السلام ـ ) :... ثُمّ بَسَطَ اللّه ُ سبحانَهُ لَهُ في تَوبَتِهِ. و لَقّاهُ كَلِمَةَ رَحمَتِهِ.^۱

۱۴۵۶

سَعَةُ رَحمَةِ اللّه ِ

الكتاب :

الَّذِينَ يَحْمِلُونَ الْعَرْشَ وَ مَنْ حَوْلَهُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَ يَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِينَ آمَنُوا رَبَّنَا وَسِعْتَ كُلَّ شَيْءٍ رَحْمَةً وَ عِلْما فَاغْفِرْ لِلَّذِينَ تَابُوا وَ اتَّبَعُوا سَبِيلَكَ وَ قِهِمْ عَذَابَ الجَحِيمِ».^۲

فَإنْ كَذَّبُوكَ فَقُلْ رَبُّكُمْ ذُو رَحْمَةٍ واسِعَةٍ وَ لاَ يُرَدُّ بَأْسُهُ عَنِ الْقَومِ المُجْرِمِينَ».^۳

وَ اكْتُبْ لَنَا فِي هذِهِ الدُّنْيَا حَسَنَةً وَ فِي الْأَخِرَةِ إنَّا هُدْنَآ إِلَيْكَ قَالَ عَذَابِي أُصِيبُ بِهِ مَنْ أَشَاءُ وَ رَحْمَتِي وَسِعَتْ كُلَّ شَيْءٍ فَسَأَكْتُبُهَا لِلَّذِينَ يَتَّقُونَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَ الَّذِينَ هُمْ بِآيَاتِنَا يُؤْمِنُونَ».^۴

الحديث :

۷۱۹۱.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :لَو تَعلَمُونَ قَدْرَ رحمَةِ اللّه ِ تعالى لاَتَّكَلتُمْ علَيها.^۵

۷۱۹۰.امام على عليه السلام ( ـ در توصيف آفرينش آدم عليه السلام ـ ) فرمود :... آن گاه خداى سبحان درِ توبه خود را به روى او گشود و كلمه رحمت خود را به وى آموخت.

۱۴۵۶

گستردگى رحمت خدا

قرآن :

«آنان كه عرش را حمل مى كنند و آنان كه بر گرد آن هستند به ستايش پروردگارشان تسبيح مى گويند و به او ايمان آورده اند و از او براى مؤمنان آمرزش مى خواهند : اى پروردگار ما ! رحمت و علم تو همه چيز را فرا گرفته است. پس آنان را كه توبه كرده اند و به راه تو آمده اند بيامرز و از عذاب جهنم نگه دار».

«اگر تو را تكذيب كردند. بگو : پروردگار شما صاحب رحمتى گسترده است و [با اين حال ]عذابش از مجرمان بازداشته نخواهد شد».

«براى ما در دنيا و آخرت نيكى بنويس. ما به سوى تو راه يافته ايم. گفت : عذاب خود را به هر كس كه بخواهم مى رسانم و رحمت من همه چيز را در بر مى گيرد. آن را براى كسانى كه پرهيزگارى مى كنند و زكات مى دهند و به آيات ما ايمان مى آورند، مقرّر خواهم داشت».

حديث :

۷۱۹۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اگر اندازه رحمت خداوند متعال را مى دانستيد. حتما به آن تكيه مى كرديد.

1.نهج البلاغة : الخطبة ۱.

2.غافر : ۷.

3.الأنعام : ۱۴۷.

4.الأعراف : ۱۵۶.

5.كنز العمّال : ۱۰۳۸۷.