(انظر) صلاة الجماعة : باب ۲۲۷۵.

۱۰۶۳

علَّةُ الفُرقةِ

۵۰۷۸.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :إنَّما أنتُم إخْوانٌ على دِينِ اللّه ِ. ما فَرّقَ بَينَكُم إلاّ خُبْثُ السَّرائرِ. و سُوءُ الضَّمائرِ. فلا تَوَازَرونَ (تأزِرون) و لا تَنَاصَحونَ. و لا تَبَاذَلونَ و لا تَوَادّونَ.^۱

۵۰۷۹.عنه عليه السلام :لَو سَكَتَ الجاهِلُ ما اخْتَلَفَ النّاسُ.^۲

۱۰۶۳

علّت تفرقه و جدايى

۵۰۷۸.امام على عليه السلام :شما برادر دينى يكديگريد و آنچه ميان شما جدايى انداخته، درون پليد و بد نهادى است. به اين سبب بارى از دوش همديگر برنمى داريد و براى هم خيرخواهى نمى كنيد و به هم بذل و بخشش نمى كنيد و با هم دوستى نمى ورزيد.

۵۰۷۹.امام على عليه السلام :اگر نادان خاموشى مى گزيد، مردم دچار اختلاف نمى شدند.

1.نهج البلاغة : الخطبة ۱۱۳.

2.بحار الأنوار : ۷۸/۸۱/۷۵.