(انظر) وسائل الشيعة : ۸ / ۳۵۲ باب ۱۰.

۹۸۳

ثَوابُ الرِّفقِ بِالحَيَوانِ

۴۶۹۴.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :غُفِرَ لامْرأةٍ مُومِسَةٍ مرَّتْ بكلبٍ على رأسِ رَكِيٍّ يَلْهَثُ كادَ يَقْتُلُهُ العَطَشُ. فنَزَعَتْ خُفَّها فأوْثَقَتْهُ بخِمارِها فنَزَعَتْ لَهُ مِن الماءِ. فغُفِرَ لَها بذلكَ.^۱

۹۸۴

جَزاءُ تَعذيبِ الحَيَوانِ

۴۶۹۵.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :عُذِّبَتِ امْرأةٌ في هِرٍّ رَبَطتْهُ حتّى ماتَ. و لم تُرْسِلْهُ فيأكُلَ مِن خِشاشِ الأرضِ. فوجَبَتْ لَها النّارُ بذلكَ.^۲

۴۶۹۶.عنه صلى الله عليه و آله :رأيتُ في النّارِ صاحِبةَ الهِرّةِ تَنْهَشُها مُقْبِلَةً و مُدْبِرَةً. كانتْ أوثَقَتْها فلَم تكُنْ تُطعِمُها و لَم تُرْسِلْها تأكُلُ مِن خِشاشِ الأرضِ.^۳

۴۶۹۷.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :إنّ امرأة عُذِّبَتْ في هِرّةٍ رَبَطتْها حتّى ماتَتْ عَطَشا.^۴

۹۸۳

ثواب مهربانى با حيوانات

۴۶۹۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :زنى بد كاره سگى را ديد كه بر سر چاهى له له مى زند و كم مانده است از تشنگى بميرد. او كفش خود را در آورد و آن را به روسرى خود بست و به وسيله آن از چاه آب كشيد [و به آن حيوان داد] ؛ و به سبب اين كار آمرزيده شد.

۹۸۴

كيفر آزار دادن حيوانات

۴۶۹۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :زنى به سبب آن كه گربه اى را بسته بود و اجازه نمى داد براى غذاى خود شكار كند و بدين سبب مُرد. مستوجب آتش دوزخ گشت.

۴۶۹۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :در دوزخ زنى را ديدم كه گربه اش از هر طرف او را گاز مى گرفت ؛ علّتش اين بود كه [در دنيا ]آن حيوان را بسته بود و نه غذايش مى داد و نه آزادش مى كرد كه خودش حيوانى را شكار كند.

۴۶۹۷.امام صادق عليه السلام :زنى به سبب آن كه گربه اى را بسته بود تا از تشنگى مرد. به عذاب گرفتار آمد.

1.كنز العمّال : ۴۳۱۱۶.

2.كنز العمّال : ۴۳۶۹۵.

3.مستدرك الوسائل : ۸/۳۰۲/۹۵۰۲.

4.مكارم الأخلاق : ۱/۲۸۰/۸۶۴.