(انظر) العمل : باب ۲۸۹۹.
المحبّة (حبّ اللّه ) : باب ۶۷۲.
البُغض : باب ۳۷۳.

۸۶۴

الاستِبشارُ بِالحَسَنَةِ

۴۱۳۱.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :مَن ساءَتْهُ سَيّئتُهُ و سَرَّتْهُ حَسنَتُهُ فهُو مؤمنٌ.^۱

۴۱۳۲.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :سُئلَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله عن خِيارِ العِبادِ. فقالَ: الّذينَ إذا أحْسَنوا اسْتَبْشَروا. و إذا أساؤوا اسْتَغْفَروا.^۲

۴۱۳۳.الإمامُ الرِّضا عليه السلام :المؤمنُ الّذي إذا أحْسَنَ اسْتَبْشَرَ. و إذا أساءَ اسْتَغْفَرَ.^۳

۸۶۴

خوشحال شدن از كار خوب

۴۱۳۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هركه كار بدش او را ناراحت كند و از كار خوبش خوشحال گردد، همو مؤمن است.

۴۱۳۲.امام باقر عليه السلام :از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله درباره بهترين بندگان سؤال شد. فرمود : كسانى كه چون كار نيك كنند، شادمان شوند و هرگاه بد كنند، آمرزش طلبند.

۴۱۳۳.امام رضا عليه السلام :مؤمن كسى است كه چون كار نيك انجام دهد، شادمان شود و هرگاه بدى كند، آمرزش بطلبد.

1.الأمالي للصدوق : ۲۶۷/۲۹۰.

2.الكافي : ۲/۲۴۰/۳۱.

3.عيون أخبار الرِّضا : ۲/۲۴/۲.