شباهت حضرت زینب به خدیجه کبری علیهماالسلام

rate

شباهت حضرت زینب به خدیجه کبری علیهماالسلام

۱۳۹۵/۱۱/۱۱0 دیدگاه9077 مشاهده

حضرت زینب علیهاالسلام در فضیلت و منقبت، به حضرت خدیجه تشبیه شده است. همان طور که فضایل جناب خدیجه کبری بر احدی پنهان نیست، چه یکی از آن‌ها این است که به اتفاق نظر شیعه و سنی رسول خدا صلی‌الله علیه و آله و سلم فرمودند:
«انّ الله اختار من النّساء اربعة: مریم بنت عمران، و آسیة بنت مزاحم، و خدیجة بنت خویلد، و فاطمة بنت محمّد صلی‌ الله علیه و آله و سلم.»(1(
و در جلالت آن بانوی مخدّره همین بس که وی را مقابل شمشیر جناب امیرالمومنین علیه‌السلام در خدمت به اسلام و اعلای کلمه مقدّسه توحید شمرده‌اند.(2) و بسیاری از مورّخین اهل تسنن گفته‌اند:
«و کانت سیّدتنا خدیجة من اجمل نساء القریش و اعقلها، و کانت تسمّی بملیکة العرب و لعرف بسیّدة البطحاء»؛ خدیجه سید و سرور ما بود و عاقل‌ترین زن در بین زنان قریش بود . او با عنوان ملکه عرب نامیده شده بود و به سید و سرور بطحاء معروف بود.
حضرت زینب علیهاالسلام از حیث صورت و هم از جهت سیرت به جدّه خود شباهت داشتند، حضرت خدیجه انیس و مونس پیغمبر بود، و نیز یار و غمخوار امام حسین علیه السلام بود.
خصرت خدیجه مایه تسلّی حضرت نبوی، و ایشان مایه تسکین دردهای حسینی بوده، حضرت خدیجه برای استحکام دین از تمام اموال خود گذشت.(3) این مخدّره هم برای ابقای دین از تمام اموال خود حتّی از قناع (پوشش رویی) سر و گوشواره و اولاد خود صرف‌نظر نمود.
حضرت خدیجه متکفّل خدمات پیغمبر بوده، این محترمه هم متحمّل خدمات برادر بوده است. حضرت خدیجه در جمیع شداید و گرفتاری‌ها شریک و سهیم بوده(4)، این معظّمه هم در جمیع مصایب و نوائب با برادرش شرکت ورزیده است .
حضرت خدیجه پس از استماع هجوم کفّار بر حضرت رسول و مجروح نمودن بدن آن بزرگوار با سنگ، برای دادرسی پیغمبر، خود و امیرالمومنین با سفره نانی و کوزه آبی به کوه حراء رفتند. این مظلومه هم برای دادرسی برادر چندین نوبت به طرف قتلگاه آمده، ولی چون آب و نان نداشته که همراه آورد گاهی به طرف تلّ زینبیّه می‌رفت و دست‌ها بالای سر گذاشته از کثرت همّ و غمّ؛ گاهی فریاد می‌کرد «وا غربتاه»، زمانی متوجه به ابن سعد می‌شد و می‌فرمود:
«یابن سعد ایقتل ابو عبدالله و انت تنظر الیه»"(5)؛ ای پسر سعد! تو که از قریشی با ما رحمی نداری؟! زمانی از شمر مهلت می‌طلبید، گاه دیگر که از همه این وسایل مأیوس، می‌شد، جدّ خود را صدا می‌زد، چرا که رسم عرب بوده هر گاه در امری از همه وسایل منقطع می‌شدند متوجه به بزرگ طایفه خود شده و او را صدا می‌‌زنند.

پی‌نوشت‌ها:
1- روایاتی که این مضمون را می‌رساند در این منابع وجود دارد: الدرالمنثور در ذیل تفسیر آیه شریفه: (و اذ قالت الملائکة یا مریم ان‌ّ الله اصطفاک و طهّرک). تفسیر این جریر طبری، ج 3، ص 180، فضائل الخمسة، ج 3، ص 145.2- فاطمةالزهرا و ترفی عمد، ص 112.3- وفات الزهرا علیها‌السلام، مرحوم مقرم، ص 7/ تذکرة الخواص، 214.4- عقیلة الوحی، ص 20/ مثلهنّ الاعلی - خدیجة بنت خویلد، ص 98.5- بحارالانوار، ج 45، ص 55/ اعلام النساء فی عالمی العرب والاسلام، ج 2، ص 93.

منبع:
کتاب خصائص زینبیه، مرحوم سید نورالدین جزائری، با دخل و تصرف